Duvarın dibinde bekleyen köhne adam
Köşeyi dönen ise yorgun hayat
Telaşeye karışmış köhne yaşam
Tek sahip olduğu şey biraz zaman
Öncesine ve sonrasına sinmiş kadın
Sırtlamış onca zamanı gelmiş adama
Ayak yalın
Ağrıyan omuzları anlar adam usulca adım adım
Köşe uzak görünür belki,
Oysa güne gece gibi yakın
Duydukça adımlarını baharın ve adamın
Sevinir dört bir yanı
Sevmek diyarı hükümranı ah bu eşsiz kadın
Önünde aşılmayı bekleyen telli duvarlar
Göğe uzanan
Duvarın ardında yıldızlar, gökte olmayan
Ruhsuz dolaşırken sokaklarda ölüme beş kala
Aşık olmuştu işte
Tellerin ardında parıldayan yıldıza
Sinmiş bahçesine bakamazken tek bir ağaca
Adam gelip ölü telleri sardı sarmaşıklarla
Olmuştu işte sevdanın malumu, bir genç kız, oğlana
Sinmişti işte kokusu tüm çıplaklığıyla
Hevesli dudaklara
Dimağının sınırlarından taşardı böylesi diller lal
Yanması dudakların;
Korkusuzca inandığı en gerçek hayal
✏️ Oğuzhan Galip Öztürk