Bir garip güneşin peşindeyim
Yürüyorum ayak yalın yürek ayaz
Bir kuş havalanıyor dağlar ardından
Dünya bir kez daha olumlanıyor
Ansız diyarların yolcusundan
Çöl sıcakları altındayım üşüyorum
Yokluğunun yollarını gözlüyorum
Yolda bir dervişe rastlıyorum
Dervişe soruyorum
Derviş duymuyor
Yürümeye devam ediyorum
Bu Müzeyyen ’siz geçen günlerin sonu mu
Yoksa daha hasretliğin başı mı
Bilmiyorum
Korkuyorum
Bedenime densiz cellatlar
Kazık çakıyorlar, hissetmiyorum
İçimde nefessiz bir özlem besliyorum
Biliyorum bir ağaç büyür
Dal verir yaprak verir meyve verir
Kışın sonunda mutlaka bahara erişir
Sahi ben Müzeyyen’i görebilecek miyim Tanrım
Bilirsin son zamanlarda ne haldeyim
Çok sık uğrayamadım yanına bugünlerde
Ama söylesene bana dokunabilecek miyim
Müzeyyen’e, kadınıma
Görebilecek miyim toprak gözlerini
Duyabilecek miyim kokusunu göğüs kafesimde
İnanıyorum Tanrım sen işini iyi bilirsin
Bu Müzeyyen’siz geçen günlerin sonu
Bir kuş havalanıyor dağlar ardından
Görüyorum
Dünya bir kez daha olumlanıyor
Ansız diyarların yolcusundan
Biliyorum
Bilirsin ben Müzeyyen’i çok seviyorum